Tag Archives: prawo pracy w Anglii

Prawo pracy/Samoizolacja z powodu koronawirusa – kiedy należy się chorobowe?

Pracownikom, którzy dokonali samoizolacji przysługuje chorobowe (Statutory Sick Pay) w następujących przypadkach:

• Wykryto u nich koronawirusa
• Maja symptomy wskazujące na koronawirusa, np. wysoką temperaturę lub nowy utrzymujący się kaszel
• Ktoś mieszkający z nimi ma objawy koronawirusa
• Lekarz lub NHS 111 kazali im się odizolować
Osoba, która się odizolowała musi o tym poinformować o tym pracodawcę jak najszybciej i dać znać jaki czas będzie pozostawać w izolacji.
Jeśli izolacja będzie trwała dłużej niż 7 dni, to pracodawca może nie wymagać tzw. sick note (fit note).

Osoby powracające do pracy z obszarów dotkniętych koronawirusem, np. z Chin lub Włoch, powinny się odizolować i skontaktować się z NHS pod numerem telefonu 111. Podczas ich izolacji pracodawca powinien wyplacać im chorobowe.

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Koronawirus i Twoje prawa w pracy

Z uwagi na szybki rozwój koronawirusa w Azji i Europie oraz zagrożenia z nim związane, pracownicy i pracodawcy poprosili mnie o odpowiedz na kilka pytań z zakresu prawa pracy.

  1. Czy jeśli pracownik zdecyduje się na pozostanie w domu z powodu ewentualnego zagrożenia koronawirusem, to czy należy mu się wypłata za ten okres?

Jeśli pracownik jest zdolny do pracy, ale obawia się potencjalnego zagrożenia swojego zdrowia, to, w świetle prawa, nie należy mu się wypłata. Pracownik również może zdecydować się, aby w tym momencie wykorzystać swój płatny coroczny urlop.

Jednak dobrą praktyką byłoby wypłacanie przez pracodawcę wynagrodzenia za ten okres. Także, należy wziąć pod uwagę, że pracownik może zarazić inne osoby w pracy, co spowoduje jeszcze większe problemy u pracodawcy.

  1. Jak wygląda wyplata wynagrodzenia dla pracownika, u którego wykryto koronawirusa?

Jeśli koronawirus został wykryty u pracownika i nakazano mu samoizolację i pracownik pozostaje na zwolnieniu lekarskim, to pracownik wtedy ma prawo do ustawowego zasiłku chorobowego, czyli Statutory Sick Pay lub zasiłku chorobowego ustalonego w jego umowie o pracę.

  1. Czy jeśli pracownik chce wyjechać na urlop do kraju w Europie, w okresie wystąpienia koronawirusa, to czy pracodawca może go zwolnic?

Nie, ponieważ będzie to niesłuszne zwolnienie nie mające uzasadnienia.

Jeśli macie dalsze pytania, to kontaktujcie się ze mną mailowo: [email protected] lub telefonicznie: 01905 731731.

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Postępowanie dyscyplinarne a dochodzenie policyjne

Czy pracodawca musi zawiesić postępowanie dyscyplinarne w stosunku do pracownika do zakonczenia dochodzenia policyjnego? W niedawnym wyroku Apelacyjny Sąd Pracy uznał, że pracodawca nie musi czekać na ustalenia Policji.

Jeżeli nastąpiło poważne złamanie umowy o pracę z winy pracownika to pracodawca ma prawo przeprowadzić własne postępowanie dyscyplinarne biorąc pod uwagę przyczyny złamania umowy. Pracownik jest zobowiązany umową o pracę do wzięcia udziału w postępowaniu dyscyplinarnym i może zostać zwolniony dyscyplinarnie, jeśli pracodawca uzna to za słuszne w wyniku tego postępowania. Pracodawca jednakże może też poczekać na wynik dochodzenia i dopiero wtedy podjąć decyzję.

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Kodeks pracy w Anglii i Walii

Widzę, że bardzo duzo osób szuka informacji dot. kodeksu pracy w Anglii i Walii.

Aby odpowiedzieć na pytanie czy kodeks pracy w Anglii i Walii istnieje i jakie sa prawa i obowiazki pracowników i pracodawców w Anglii, zapraszam do lektury moich wpisów: Prawa i obowiązki pracownika w Anglii i Walii oraz  Prawo pracy/Obowiązki pracodawcy w Anglii i Walii

Jeśli masz nadal pytania lub wątpliwości skontaktuj sie ze mną przez maila lub telefonicznie lub napisz komentarz!

 

12 Komentarzy

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Co powinna zawierać umowa o pracę w Anglii i Walii?

Wiele osób przybywających z Polski obawia się, że ich umowa o pracę w Anglii lub Walii nie zawiera wszystkich potrzebnych informacji. Aby rozwiać wątpliwości, w tym artykule chciałabym opisać co powinna zawierać umowa o pracę w Anglii i Walii.

Szczegołowość umowy o pracę zależy przede wszystkim od stanowiska oraz rodzaju wykonywanej pracy. Im wyższe stanowisko i bardziej wyspecjalizowana praca, tym bardziej skomplikowana umowa o pracę. Jednakże angielskie prawo nakazuje, aby pracodawca zawarł w niej następujące informacje:

  • Nazwa pracodawcy oraz dane pracownika
  • Miejsce pracy
  • Wysokość wynagrodzenia
  • Godziny pracy
  • Prawo do płatnego urlopu
  • Nieobecności w pracy oraz jak są płatne
  • Długość wypowiedzenia po stronie pracodawcy i pracownika
  • Procedury dyscyplinarne i skargi
  • Informacje dot. funduszu emerytalnego
  • Czy istnieją umowy zbiorowe dotyczące tej umowy o pracę

W umowie o pracę mogą również być zawarte informacje dot. poufności oraz, na wyższych stanowiskach, zakazy konkurencji.

Jeśli masz nadal pytania lub wątpliwości skontaktuj sie ze mną przez maila lub telefonicznie lub napisz komentarz!

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/ Czy zakaz używania jezyka ojczystego w pracy może nie być dyskryminacją?

O problemie zakazu używania jezyka polskiego w pracy pisałam już w artykule Prawo pracy/Czy możesz rozmawiać po polsku w pracy?

Jak wtedy wspominałam, żądanie zakazu uzywania jezyka polskiego w pracy będzie uznane za pośrednią dyskryminację, jeśli nie zostanie obiektywnie uzasadnione. Takim uzasadnieniem mogą być zasadne potrzeby biznesu, np. kwestie dot. zdrowia i bezpieczeństwa, kwestie prawne lub finansowe. Należy mieć również na uwadze, iż porozumiewanie się po polsku w miejscu pracy może sprawić, że współpracownicy, którzy porozumiewają się jedynie w języku angielskim poczują się wykluczeni, a nawet nękani.

Niedawny wyrok Apelacyjnego Sądu Pracy odpowiada na podobne pytanie: czy zakaz używania ojczystego języka narzucony osobie, dla ktorej angielski nie jest pierwszym jezykiem jest dyskryminujący?
I tu odpowiedz może być zaskakująca, gdyż Apelacyjny Sąd Pracy uznał, że zakaz używania ojczystego języka w pewnych okolicznościach nie jest dyskryminujący. Jednakże aby zrozumieć to podejście, należy odnieść się do kontekstu sprawy.

Sprawa ta to Kelly v Covance Laboratories Ltd. W tej sprawie powództwo wniosła obywatelka rosyjska, która pracowała w laboratorium zajmującym się m.in. testami na zwierzętach. Pewnego dnia odeszła ona od swojego miejsca pracy by porozmawiać przez telefon. Rozmowa była prowadzona w języku rosyjskim i manager nie rozumiejąc tej konwersacji obawiał się, że być może dotyczy ona aktywisty walczącego o prawa zwierząt. Z tego powodu zabroniono pracownicy używać jej języka ojczystego.

Pracodawca wykazał, że z powodu użycia języka rosyjskiego zamiast angielskiego mogło dojść do naruszenia zasad bezpieczenstwa, gdyz managerowie posługujący się językiem angielskim powinni być w stanie zrozumieć rozmowy personelu i dlatego też rozmowa, nawet prywatna, powinna być prowadzona w języku angielskim.

Apelacyjny Sad Pracy wciąż stoi na stanowisku, że zakaz używania języka ojczystego w pracy może być dyskryminacją gdy nie ma to żadnego uzasadnienia przez pracodawcę. Jednak gdy może to spowodować naruszenie zasad bezpieczenstwa, to ten zakaz może być zasadny.

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Odpowiedzialność pracodawcy za depresję spowodowaną stresem w pracy

Coraz więcej czasu spędzamy w pracy i coraz częściej staje się ona dla nas powodem stresu. Zdarza się, że w wyniku stresu pojawia się depresja. Czy w tym przypadku Sąd może uznać odpowiedzialność pracodawcy za depresję wynikającą ze stresu odczuwanego w związku z pracą?

To zależy. W niedawnej sprawie Easton v B&Q plc Sąd tej odpowiedzialności nie uznał. Pan Easton był odnoszącym sukcesy managerem supermarketu B&Q. Jednakże jego praca była bardzo stresująca i w wyniku tego zaczął on cierpieć na depresję. W wyniku depresji manager udał się na zwolnienie, które trwało 5 miesięcy, podczas którego uczęszczał na terapię i przyjmował przepisane lekarstwa. Po tym okresie zaproponowano mu powrót do pracy do supermarketu bliżej jego miejsca zamieszkania i nie wymagającego takiego stopnia zaangażowania w pracę jak poprzednio. Niestety, ale ta próba powrotu była nieudana i zakonczyła się ponownym zwolnieniem z powodu depresji i wniesieniem sprawy do Sądu.

Sąd odrzucił pozew managera odnośnie choroby psychicznej wywołanej przez stres w pracy, gdyż w poprzednim okresie swojej kariery zawodowej nie miał on problemów ze zdrowiem psychicznym. Oczywiście, po pierwszym zwolnieniu lekarskim pana Eastona, jego pracodawca był świadomy, że manager cierpiał na depresję. Jednak jego powrót do pracy po 5-miesięcznym zwolnieniu wskazywał na to, że on sam manager uważał, że jest zdolny do pracy pomimo kontynuowania przyjmowania lekarstw. Sąd uznał, że jest wiele osób wykonujących wymagające zawody, które to osoby przyjmują lekarstwa. Również nawrót depresji nie został przewidziany przez pracodawcę.

Oczywiście ta decyzja nie odnosi się do każdej sprawy dotyczącej stresu w pracy, gdyż jak widać, decyzja Sądu odnośnie uznania, czy pracodawca jest odpowiedzialny za depresję wywołaną stresem w pracy zależy od wielu czynników: uprzedniej historii chorób psychicznych, poinformowania o tym pracodawcy w forumularzu oceny ryzyka i przewidywalności nawrotu depresji. Każda taka sprawa jest rozpatrywana osobno na podstawie własnych faktów.

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Rodzaje dyskryminacji ze względu na na niepełnosprawność (3)

Omawiając rodzaje dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność chciałabym skupić się przede wszystkim na dyskryminacji bezpośredniej, pośredniej oraz na niedokonaniu odpowiednich udogodnien dla osoby niepełnosprawnej.

O dyskryminacji bezpośredniej mówimy, gdy osoba niepełnosprawna jest traktowana w gorszy sposób niż inni. Jednak jeśli np. pracodawca traktuje osobę niepełnosprawną lepiej niż innych pracowników, którzy nie są niepełnosprawni, to wyklucza to dyskryminację. Pracownik wnoszący sprawę o dyskryminację bezpośrednią do Sądu Pracy musi wykazać, że byl gorzej traktowany niż inna osoba, np. pracownik, ktory nie był niepełnosprawny lub osoba, która cierpi na inny rodzaj niepełnosprawności niż on sam.

Z kolei dyskryminacja pośrednia polega na zastosowaniu przepisu, kryterium lub praktyki, która stawia osobę niepełnosprawną w niekorzystnej pozycji. Jednakże jeśli pracodawca może wykazać, że przepis, kryterium lub praktyka dyskryminujące osobę niepełnosprawną są uzasadnione poprzez np. potrzeby biznesu, to nie dochodzi do pośredniej dyskryminacji.

Prawo pracy w Anglii i Walii narzuca na pracodawcę obowiazek dokonania odpowiednich dostosowan pomieszczen lub praktyk w pracy na potrzeby osób niepełnosprawnych. Może to obejmować zainstalowanie rampy dla osoby niesprawnej fizycznie lub przekazanie części obowiazków osoby niepełnosprawnej jej współpracownikom lub tez zainstalowanie osobie niedowidzącej odpowiedniego monitora by mogła z niego korzystać w pracy. Jeśli pracodawca nie dostosuje się do tego obowiązku, to może byc to uważane za formę dyskryminacji.

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność (2)

W poprzednim artykule Prawo pracy/Dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność (1) skupiłam się na prawnej definicji niepełnosprawności w kontekście dyskryminacji. Problem ten również został poruszony w niedawnym orzeczeniu Sądu Apelacyjnego Pracy w sprawie Saad v University Hospital Southampton NHS Trust i inni.

Sąd Apelacyjny udzielił odpowiedzi na pytanie: Czy Sąd Pracy może dojść do wniosku, że pracownik, który cierpi na depresję i ma stany lękowe, nie jest niepełnosprawny? I odpowiedź brzmiała „Tak, taki pracownik nie powinien być uważany za osobę niepełnosprawną”.

Sąd Apelacyjny stwierdził, że pan Saad cierpiał na depresję i ogólne zaburzenia lękowe, które były ograniczeniami zgodnie z prawem pracy. Jednakże, nie miały one niekorzystnego lub długotrwałego efektu na codzienne czynności wykonywane przez tego pana. Ponadto Sąd podkreślił, że należy ocenić efekt ograniczeń w związku ze środowiskiem pracy właczając w to możliwość skoncentrowania się przez  pracownika, jego komunikację z kolegami oraz dostęp do miejsca pracy.

Jak widać, problem dyskryminacji ze ze względu na niepełnosprawność nie jest taki oczywisty jak mógłby wydawać się na pierwszy rzut oka. Dlatego jeśli masz pytania, to nie wahaj skontaktować się ze mną!

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy

Prawo pracy/Dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność (1)

Niedawno zgłosiła się do mnie klientka, która ewidentnie padła ofiarą dyskryminacji w miejscu pracy ze względu na poważną wadę wzroku, czyli niepełnosprawność. Spotkanie z nią było bardzo długie ze względu na to, że dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność jest dość złożonym zagadnieniem i bardzo poważnie traktowanym przez Sądy Pracy, co widać po wysokości odszkodowań w artykule Prawo pracy/Wysokość odszkodowania za niesłuszne zwolnienie i dyskryminację w pracy. Dzisiaj przybliżę definicję niepełnosprawności. Rodzaje dyskryminacji i sposoby poradzenia sobie z nią omówię w serii pózniejszych artykułów.

Kto jest osobą niepełnosprawną w świetle angielskiego prawa pracy?

Osoba niepełnosprawna jest zdefiniowana jako „osoba, która ma fizyczne lub psychiczne ograniczenie i to ograniczenie ma poważny i długotrwały niekorzystny efekt na mozliwość wykonywania przez tę osobę normalnych codziennych czynności”.

Termin „ograniczenie fizyczne” wskazuje na to, że z tą osobą musi dziać się coś niedobrego, czyli „choruje” ona na coś, np. ma problem z napięciem mięśniowym. Powód tego ograniczenia nie musi być znany medycynie. Z kolei „ograniczenie psychiczne” odnosi się do ograniczeń w funkcjonowaniu umysłowym, w tym do problemów z nauką.

Powyższe ograniczenia, aby były uznane za niepełnosprawność, muszą mieć poważny niekorzystny efekt, czyli muszą być większe niż trywialne i mało znaczące. Przykładem może być tutaj problem z ubieraniem się lub przygotowywaniem posiłków z powodu ograniczeń fizycznych. Muszą rownież być długotrwałe, czyli trwać powyżej roku.

Ograniczenia te też powinny odnosić się do wykonywania normalnych codziennych czynności, za które uważane są np. czytanie, pisanie, robienie zakupów, wykonywanie prac domowych. Do normalnych codziennych czynności zalicza się równiez praca zawodowa.

Jednakże są pewne rodzaje osob, które automatycznie są uznane za niepełnosprawne. Są to osoby niewidome, poważnie ograniczone wzrokowo, ograniczone wzrokowo i z częściowym ograniczeniem wzrokowym. Ich stan musi być potwierdzony przez odpowiedniego lekarza. Również osoby ze zniekształceniami, a także chore na raka, HIV oraz cierpiące na stwardnienie rozsiane sa uważane za niepełnosprawne.

Dodaj komentarz

Filed under Prawo pracy